กั๊บๆๆๆๆ
“กลับเย้าไปเยย!!”
“กลับเล้าไปเลย!!”
เสือ สิงห์ ธนู และมังกร นั่งเรียงกันอยู่ที่หน้ามุข สองมือยกขึ้นมาเท้าคางโดยที่ศอกตั้งกับเข่า ด้วยความหงุดหงิดจึงพาลเจ้าเป็ดสองตัวที่วิ่งวนส่งเสียงร้องไม่หยุด
“กลับเล้าแน่บเลย” เจ้าเป็ดสองตัวพากันวิ่งผ่านหน้าปลี ปลัง เพลิง พราว จาฟาร์ และปาลิน ไปทางกลับเล้าของพวกมัน
“เป็นไรกัน” แม้น้องๆ จะแสบป่วนจนตนปวดหัว แต่พอเห็นน้องไม่สดใส พราวก็อดเป็นห่วงไม่ได้
“คิดถึงเว่ง // อยากไปเว่น” เสือ สิงห์ ธนู และมังกร เสียงเศร้า
“ขนมยังไม่หมดเลย” ปาลินชี้ไปยังขนมขบเคี้ยวทั้งสี่ตะกร้า
“เบื่อแย้ว // เบื่อแล้ว” เจ้ามหาประลัยทั้งสี่คนเบื่อขนมที่มีอยู่แล้ว
“โดนทำโทษอยู่อดไป”
“ใจขาดจุยแย้วนะ // ใจจะขาดแล้วนะ” ความคิดถึงร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอยมันช่างทรมานจนใจจะขาดกระจุย
“ถ้าจะคิดถึงขนาดนี้ไปทำงานเซเว่นเลยไหมครับ” แทนคุณประชดประชันลูกชายกับหลานชาย
“ทำเยยฮ
