“แล้วป้ารักไปไหนคะแมงปอ” บัวไม่เห็นลูกสาวอยู่ร่วมโต๊ะอาหารเย็นจึงถามหลานสาวที่อยู่กับคนเป็นป้าตลอดเวลาตั้งแต่กลับมาถึงบ้าน
“ไม่อยากเจอยุงไม่หย่อค่ะ” ที่ป้ารักไม่มากินข้าวก็เพราะวันนี้มีลุงไม่หล่อร่วมโต๊ะด้วย มือเล็กยื่นไปหยิบน่องไก่ทอดมากัดกิน มืออีกข้างก็ตักข้าวเข้าปาก เคี้ยวตุ้ยๆ อย่างน่ารัก แม้จะกินหกเลอะเทอะไปบ้าง แต่มิวกับทุกคนก็ปล่อยให้กินเองเพื่อพัฒนาการที่ดี และดูเหมือนว่าหนูน้อยวัยสองขวบจะมีพัฒนาการดีเกินวัยไปมาก
“ป้ารักบอกหรือแมงปอบอกคะ”
“ปอปอบอกค่ะ” เด็กย่อมไม่โกหก บัวยิ้มเอ็นดูหลานสาวที่ไม่เคยถูกชะตากับลุงคนหล่อเลย ส่วนคนถูกว่าไม่หล่อกลับยิ้มราวกับชอบใจ
“แมงปอตามั่ว บอกลุงคนหล่อไม่หล่อได้ไง” เสือคิดว่าสายตาของน้องสาวต้องมีปัญหา
“ปอปอไม่มั่ว ยุงไม่หย่อ ไม่หย่อมาก” สำหรับตนคนตัวโตที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามไม่หล่อ และไม่หล่อมากด้วย
“คุณพ่อต้องพาแมงปอไปให้คุณหมอตรวจตาแล้วครับ
