“ไม่หรอกนาริกา... มันเป็นเรื่องจริงต่างหาก เธอร้องให้ฉันเอาเธอกี่ครั้งในหนึ่งคืน จำได้หรือเปล่า ทั้งร้องขอทั้งอ้อนวอน และก็เป็นเธอไม่ใช่หรือที่โยกขย่มอยู่บนตัวของฉันในทุกๆ คืน...”
ความร้อนผ่าววิ่งพล่านจากปลายเท้าขึ้นมาแสดงฤทธิ์เดชบนแก้มนวลจนมันแดงก่ำ ภาพความหลังแสนหวานที่ไม่เคยลบเลือนกำลังเล่นงานหล่อนอย่างหนัก
ใช่... หล่อนดิ้น หล่อนส่าย และหล่อนก็ร้องขอให้เขาเข้ามาในตัว หล่อนทำอย่างที่เขาพูดจริงๆ หญิงสาวคิดอย่างอดสูกับความร่านร้อนของตัวเองที่ผ่านมา แต่หล่อนมั่นใจว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ถูกเดนนิสกลืนกินแล้วจะไม่ทำแบบหล่อนหรอก ก็พ่อคุณเก่งฉกาจในเชิงรักจนไร้ใครเทียมเยี่ยงนี้
แค่คิดว่าลิ้นชุ่มชื่นของเขาลากเลียไปตามผิวกายจนครบทุกอณูเนื้อ แค่นั้นกายสาวในส่วนเร้นลับก็ร้อนวูบวาบอย่างรุนแรง ความหยาดเยิ้มทะลักออกมาอย่างไร้ยางอาย หล่อนไม่มีทางต่อสู้กับมัจจุราชตัวร้ายอย่างเดนนิส โอซิลได้เลยแม้แต่นิด
