วันนี้ฉันมาทำงานเป็นพริตตี้วันสุดท้าย และหลังจากนี้ฉันคงไม่ได้เจอพ่ออีกแล้ว
ก็คงทำได้แค่ดูเขาห่างๆ แบบเดิมนั้นล่ะ
ร้านอาหาร
"วันนี้ทำงานวันสุดท้ายทุกคนทำได้ดีมาก ยอดจองรถปีนี้ทะลุเป้า นอกจากค่าจ้าง วันนี้อาให้โบนัดทุกคนเป็นพิเศษนะ อ้าวทานอาหารกันได้เลย สนุกให้เต็มที่"
หลังจากที่คุณเจษ พูดเปิดงานเรียบร้อย ฉันกับพวกเพื่อนๆ พริตตี้ ก็นั่งทานอาหารฟังเพลงกัน
"สวัสดีค่ะ คุณพ่อ" เสียงดังมาจากทางด้านหลังของฉัน
ฉันหันมองตามเสียงนั้น มันคือ เสียงของยัยจุ๊บ แล้วพี่จี๊ป เพื่อนของพี่กระทิง จุ๊บเดินเข้ามากอดคุณเจษ
นิเธอคือลูกสาวของเขาหรอ
ฉันตกใจกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า มันมีความรู้สึกเศร้าปนจุกในอกแทรกขึ้นมา
ตอนนี้น้ำตามันมาเองโดยที่ฉันไม่ได้ร้องไห้ ฉันกลัวคนอื่นจะเห็นเลยวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ
ฉันนั่งอยู่ตั้งนานได้แต่คิดว่า ตรงที่จุ๊บยืนมันน่าจะมีฉันบ้าง เขาคงไม่เคยคิดถึงฉันหรอกฉันเป็นพี่น้
