เริ่มต้นวันแรกของสัปดาห์ เมคินก็ต้องปวดหัวเพราะข่าวของเขากับรมิดายังไม่เงียบหาย พอมาถึงบริษัทก็มีสายตาหลายคู่ที่มองเหมือนอยากจะถามว่าความจริงมันเป็นอย่างในข่าวไหม เพราะวันที่รมิดาเดินควงบอสของพวกเขาออกไปนั้นทุกคนในบริษัทต่างก็เห็นด้วยตาตัวเองกันทั้งนั้น แต่เมคินไม่สนใจเพราะมันไม่ใช่เรื่องจริง คิดว่าอีกสักพักก็คงเลิกพูดกันไปเอง
เขายังคงนั่งทำงานอย่างไม่ทุกข์ร้อนจนกระทั่งถึงเวลาอาหารกลางวันก็นั่งทานคนเดียวในห้องอย่างเดิม
ส่วนเลขาของเขานั้นไปนั่งทานที่โรงอาหาร
“ทิวๆ ทางนี้” นิวโบกมือพร้อมส่งเสียงเรียกอย่างสนิทสนม
ทิวาถือจานข้าวแล้วมานั่งตรงข้ามกับนิว ส่วนด้านข้างเขานั้นคือพี่แมวซึ่งเขาเคยคุยด้วยอยู่หลายครั้ง
“สวัสดีครับพี่แมว คุณนิว”
“พี่ทิว เมื่อไหร่จะเลิกเรียกนิวว่าคุณนิวสักทีคะ ทีพี่แมวยังเรียกอย่างสนิทสนม”
“แหมน้องนิวคะ ของอย่างนี้มันต้องค่อยเป็นค่อยไปสิคะ ทิวเขาอาจจะเขินก็ได้”
“เ
