บทที่ 56
สองวันต่อมา พราวเนตรเป็นลมคาห้องน้ำ แต่ในตอนนั้นคีแรนไม่อยู่บ้านเพราะออกไปทำงาน ลำดวนจึงพาพราวเนตรไปหาหมอที่โรงพยาบาล และก็บังเอิญเจอกับอภิชัยเข้าพอดี
“สวัสดีลำดวน มาทำอะไรที่นี่น่ะ”
ลำดวนหันไปเห็นอภิชัยก็ทำหน้ารังเกียจใส่ เพราะไม่อยากจะคุยด้วย
“มาโรงพยาบาลก็ต้องมาหาหมอสิ จะให้มาเดินเล่นหรือไง”
“แหม ถามดีๆ ไม่เห็นต้องตอบแบบนี้เลย ผมก็แค่เข้ามาทักทายเพราะเคยรู้จักกันน่ะ”
“ใครอยากรู้จักนายยะ ไปให้พ้นหน้าเลยไป”
ลำดวนจะเดินหนี แต่อภิชัยรีบวิ่งมาขวางหน้า
“บอกก่อนว่ามาที่นี่ทำไม ไม่อย่างนั้นจะตามอยู่แบบนี้แหละ”
“นี่นาย!”
“ใครเป็นอะไรเหรอ”
ลำดวนมองอภิชัยตาขุ่น ก่อนจะตอบออกไปอย่างต้องการตัดความรำคาญ “พราวไม่สบายก็เลยพามาหาหมอ ฉันไปได้แล้วใช่ไหม”
“อืม ไปเถอะ”
อภิชัยแสยะยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะย่องตามร่างของลำดวนไปอย่างเงียบเชียบ
“แบบนี้ก็ดีสิ ไม่ต้องไปล่อออกมาจากบ้านแล้ว”
อภิชัย
