ระหว่างกลับมายังนรกที่เดิมแสนสาหัสสำหรับกิ่งพยอมช่างยาวนานและบีบคั้นหัวใจดวงน้อยที่เปราะบางจนไร้ความรู้สึกใดๆ หญิงสาวอ่อนเพลียหลับนานครึ่งชั่วโมง ลืมตาตื่นอีกทีก็พบว่าตนเองย้อนกลับมาอยู่จุดครั้งแรกที่อสูรร้ายจับตัวเธอมาคุมขังหน่วงเหนี่ยว ความหวาดกลัวแตกตื่นเกาะกินบาดแผลหัวใจดวงน้อย
“โซ่! นี่มันอะไรกัน คนเลวนั่นจับล่ามโซ่กิ่งทำไม”
ถือว่าครั้งนี้ปรวีร์ใจดีกับภรรยาสมรสที่โกรธแค้นชิงชัง ล่ามโซ่ข้อเท้าขาเธอติดข้างเตียงฟูกนอนธรรมดาหาความนุ่มของเตียงนอนไม่
หญิงสาวเจ็บเสียดท้องน้อยเล็กนิดเดียวก่อนประตูบ้านหลังไม้กระชากเปิดออก มีคนเดียวเท่านั้นจับเธอขัง จองจำตัวและหัวใจไม่ให้หนีจากไร่ภูฟ้า
ปรวีร์ สกุลเรวัติ ผู้ชายสารเลว...
“ตื่นแล้วเหรอเมียของฉัน”
นายใหญ่ของไร่ภูฟ้าสั่งให้อัคคีต่อเติมบ้านหลังไม้เก่าทรุดโทรมกลายเป็นบ้านใหม่ เติมห้องอาหารไว้ส่วนตัวเผื่อว่าเขาอยากพาภรรยาสาวมาฮันนีมูนที่นี่เป็
