ช่วงเช้าวันถัดมาภายในหมู่บ้านช้างใหญ่ชาวบ้านพากันลือให้ทั่วทั้งหมู่บ้าน ว่าเมื่อคืนมีชาวบ้านนั้นไหลตายอีกหนึ่งศพ ซึ่งไปตรวจที่โรงพยาบาลก็เป็นอาการเดียวกันกับศพก่อนหน้าคือหัวใจวายเฉียบพลัน ทำให้ชาวบ้านแต่ละคนนั้นเริ่มขวัญผวาหวาดกลัวจนไม่เป็นอันทำอะไร
เช่นเดียวกับแก้วตาเมื่อเห็นรถมูลนิธิวิ่งผ่านหน้าเธอไปก็ได้แต่คิดว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหมู่บ้านของเธอกันแน่ ทำไมชาวบ้านถึงพากันล้มตายติดต่อกันเช่นนี้ แต่ก็ไม่อาจหาคำตอบได้...
หลังจากบรรยากาศเศร้าหมองในช่วงเช้าผ่านไป ชาวบ้านก็พากันออกจากบ้านเพราะยังต้องทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องกันต่อไป เช่นเดียวกับแก้วตาพอรู้ว่าวันนี้ยายของเธอจะไปนวดให้ชาวบ้านที่อยู่หมู่บ้านข้าง ๆ ซึ่งเป็นหมู่บ้านของยายสาวที่เป็นปอบ แก้วตาก็เป็นห่วงไม่น้อยจึงไม่อยากให้ยายของเธอไปทว่า...
“ถ้ามัวแต่กลัวก็ไม่ต้องทำมาหากินกันพอดี” เป็นคำพูดที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้ซึ่งบ่งบอกว่
