3.12 pm.
"ไม่ได้เจอกันตั้งวันนึงทำไมมึงไม่คิดถึงกูเหมือนที่กูคิดถึงมึงบ้างวะ?"
"น้องแยม"
"คะ!?"
ฉันสะดุ้งพร้อมกับหันมองพี่อุ๊ที่กำลังเลิกคิ้วมองฉันที่เพิ่งจะได้สติด้วยความสงสัย แต่เธอก็ยิ้มให้พร้อมยื่นเอกสารมาให้
"เหม่อคิดถึงหนุ่มที่ไหนก่อน?"
"ไม่ใช่นะคะ...พอดีแยมคิดเลขไม่ออก"
"อ่าเชื่อจ๊ะเชื่อ งั้นยังไงพี่วานเอาเอกสารลงไปให้ลูกค้าเซ็นที่ห้องรับรองหน่อยนะ"
"เคลียร์แล้วใช่ไหมคะ?"
"ใช่ค่ะ รบกวนด้วยนะพอดีลูกค้าคนนี้เขาเจ้าประจำน่ะ"
"ได้ค่ะ"
ฉันพยักหน้าก่อนจะลุกเดินไปถือเอาใบงบที่เป็นรายการที่ต้องจ่ายสำหรับการเคลือบแก้วของรถลูกค้า ก่อนจะเดินลงจากที่ชั้นล่างแต่ก่อนจะเดินไปถึงห้องรับรองฉันต้องเดินผ่านห้องช่างนี่สิ...แค่คิดถึงคำพูดบ้าๆของพระลักษณ์แล้วหัวใจมันกลับเต้นแรงไม่หยุดซะได้
"ไปไหนเหรอแยม"
นายที่เพิ่งจัดการกับรถคันที่ตัวเองรับผิดชอบเสร็จเลิกคิ้วถามฉันที่กำลังจะเดินผ่านฉันจึงต้
