ผมขับรถจากร้านอาหารมาส่งน้องอี๊ฟที่คอนโด ทั้งเธอและผมก็เสียดายอยู่เหมือนกัน ที่ไม่ได้ขึ้นไปต่อกันที่ห้องอีก กำลังเมาได้ที่กันเลย
ตอนนี้มือถือในกางเกงผมมันยังสั่นไม่หยุด เป็นยัยเด็กนั่นล่ะที่โทรมา มันจะอะไรกันนักหนา
“โหล” ผมรับสายด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด เกิดมายังไม่เคยมีผู้หญิงที่ไหนโทรตามโทรจิกขนาดนี้เลย
“อยู่ไหนคะ?”
“กำลังจะกลับ แค่นี้นะ” ผมล่ะส่ายหัวให้กลับเด็กเอาแต่ใจคนนี้ แล้วก็รีบขับรถกลับคอนโด
เลิกเรียน ฉันขับรถกลับมาที่คอนโด มาเลือกชุดที่มันดูวาบหวิวแบบที่จินนี่มันแนะนำ แต่เขาไม่อยู่ที่ห้องซะนี่! มันน่าหงุดหงิด ฉันอุส่าห์หาวิธีที่จะมาง้อเขาซะหน่อย
แกร๊ก เสียงเหมือนประตูห้องเขาเปิดออก ฉันส่องตาแมวดูก็เป็นเขาจริงๆ ด้วย
ฉันเปิดประตูออกไปหาพี่สิงห์ด้วยชุดที่มันบางจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของฉัน เขาแค่ปลายตามามองฉัน และก็เปิดห้องเข้าไป ไม่สนใจจะถามหรือพูดคุยอะไรฉันเลย
ฉันได้กลิ่นเหล
