02:30 น.
ตอนนี้เขาจอดรถที่คฤหาสน์หลังใหญ่
“ลงรถได้แล้ว” เขาพูดเสียงเข้ม
“พี่สิงห์พามาที่บ้านใคร?”
“เข้ามา...รีบแล้วไม่ต้องส่งเสียง” เขาไม่ตอบ และสั่งให้ฉันรีบเดิน
พอฉันไม่ก้าวเท้าเดิน เขาเข้ามาช้อนตัวฉัน อุ้มขึ้นไปด้านบนของบ้านอย่างเร็ว
“อย่าส่งเสียงเขาหลับกันหมดแล้ว”
เขาโยนฉันไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่ ฉันทำท่าจะลุกหนี เขาก็พุ่งมาคร่อมตัวฉันเอาไว้
“หยุด...ห้ามหนี”
ฉันดิ้นไม่ฟังคำสั่งของเขา เพราะสายตาเขามันเหมือนวันนั้นที่โกรธจัด และกระแทกฉันทั้งคืน
ฉันดิ้นหลุด แล้วพยายามวิ่งไปให้ถึงประตู
“พี่สิงห์อย่าเข้ามานะ ปล่อย.....”
เขาเข้ามาช้อนตัวฉันอีกครั้งจากทางด้านหลังแล้วทุ่มลงไปที่เตียง
“คนบ้าจะทำอะไร?”
เขาหยิบกุญแจมือ ออกมานั่นมันกุญแจมือของฉันหนิ มันอยู่ที่เขางั้นหรอ
“เธอคงจำไม่ได้ เธอเคยใช้มันกับฉัน”
“อย่านะพี่สิงห์”
เขาพุ่งตัวมาหาฉันบนเตียง รวบมือฉันไว้ แล้วล็อคฉันไว้กับหัวเต
