ตอนนี้ฉันก็รอแค่ยาออกฤทธิ์ หึ!! ฉันมองไปที่พี่สิงห์ที่ทั้งเมาทั้งโวยวาย และไล่ฉันกลับห้อง ไม่หยุดปาก
ฉันเดินไปหามุม ที่จะเอามือถือวางตั้งกล้องเอาไว้
"อ้า..ร้อน.." ตอนนี้พี่สิงห์เริ่มเอามือลูบไล้ตัวเอง และถอดเสื้อตัวเองด้วย ส่วนฉันอาการก็เป็นเหมือนกับเขา เพราะฉันก็เอายานั้นใส่ปากด้วยเหมือนกัน
อ้า..ส์ ร้อน...มันร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
"ซอนญ่า...." เขาเรียกฉันด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป มองฉันตาหวานเยิ้ม..
ฉันเดินไปหาพี่สิงห์ที่นั่งอยู่ตรงโซฟา ลูบไล้ไปที่แผงอกของพี่สิงห์ แต่เหมือนเขาได้สติและพยายามยับยั้งตัวเองเขาดันฉันออก ตอนนี้สมองกับอารมณ์มันกำลังต่อต้านกัน.
"ทำไมคะ ไล่ ซอนญ่า เหรอ?" ฉันถามเขาอีกครั้ง พร้อมปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออก เพราะยาออกฤทธิ์แล้วมันรู้สึกร้อน
วูบวาบ...อย่างบอกไม่ถูก และฉันก็หันหลังให้เขา มองออกไปที่ประตูห้องทำท่าจะก้าวเดิน แต่........
"ซอนญ่า...อย่าไป!!! ช่วยด้วย!!
