ยิ่งดึกเท่าไหร่ก็ยิ่งเมา พูดทีลิ้นพันกัน คำหล้าพูดที ทับทิมพูดที ต้องพยายามจับใจความว่าอีกฝ่ายพูดอะไร แต่อย่างนั้นมันก็ได้ยินไม่ชัดเพราะเสียงเพลงดังมาก
"เอื้อยเว่าใหม่ดู๋!" (พี่พูดใหม่ซิ!)
ทับทิมมองหน้าพี่สาวมัวๆ ไม่รู้พูดอะไรฟังไม่รู้เรื่อง
"ผอออออ..ออออออ.."
"ฮะ อิหยังอ๋อๆ นะ!" (ฮะ อะไรออๆ นะ!)
"ผัวมึง!"
"ไส!" (ไหน!)
ทับทิมหันขวับไปตามมือพี่คำหล้า ใจเต้นแรงมากเมื่อเห็นหน้าผอ.ภาคย์กำลังเดินผ่านมาทางนี้
ลุกขึ้นยืนแล้วใส่รองเท้าทันที รีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเอวสอบอย่างดีใจสุดๆ วางใบหน้าลงกับอกอุ่นอย่างคิดถึง ไม่คิดว่าเราจะมาเจอกันที่นี่
ผอ.หนุ่มที่กำลังเดินมองหาร้านของกินตกใจเมื่อมีใครวิ่งมาปะทะเต็มแรง แต่พอเห็นเป็นใบหน้าของทับทิมเขาถึงนิ่ง
สภาพของเธอเวลานี้ดูเมามาย ใบหน้าแดงซ่าน ดวงตาหวานเยิ้ม กลิ่นเหล้าหึ่งออกมาตามตัว
แล้วดูการแต่งกาย เขาไม่เคยเห็นทับทิมอวดเนื้อหนังมังสามากขนาดน
