บทที่ 57
เมื่อเอมอรเร่งอีก อนันต์จึงรีบปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองด้วยความรีบร้อน สายตาจ้องมองกายสาวน่าขย้ำของแก้วกัลยาไม่วางตา
“ขึ้นไปบนเตียงสักทีสิคะ เร็วเข้า ครั้งแรกไม่ต้องโอ้โลมหรอกนะ เอาเนื้อๆ ก่อน” เอมอรร้องสั่งราวกับตัวเองเป็นผู้กำกับอย่างไรอย่างนั้น อนันต์หันมามองอย่างไม่เห็นด้วย
“ผมอยากชื่นชมให้ทั่วก่อนนี่เอม”
“เอาไว้รอบต่อไปสิคะ เอมจะถ่ายตอนที่คุณกำลังเอามัน จากนั้นเอมก็จะกลับแล้ว”
อนันต์ถอนใจออกมา พยักหน้ารับช้าๆ
“ก็ได้ รีบๆ ถ่ายล่ะ แล้วอย่าให้เห็นหน้าผมเชียวนะ ไม่อย่างนั้นผมนี่แหละจะเป็นคนฆ่าคุณเองกับมือ”
“รู้แล้วค่ะ เอาเร็วเข้า ถอดกางเกงมันออก” เอมอรเบ้ปากหมั่นไส้พลางออกคำสั่ง
“รู้แล้วน่าไม่ต้องสั่งแล้ว ผมทำเองได้”
อนันต์กระโดดขึ้นไปนั่งบนเตียง กำลังจะยื่นมือไปปลดตะขอกางเกงยีนส์ขายาวของแก้วกัลยา แต่ประตูห้องก็ถูกเคาะเสียก่อน ทั้งสองคนหันไปมองที่หน้าประตูพร้อมกัน
“ใ
