“สนิทสนม... คุณหมายถึงอะไร” โรสิตาเสียงสั่น ใจเต้นแรงเมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาเคยทำกับเธอก่อนหน้า ซึ่งมันเกินคำว่าสนิทสนมไปมากโข
แก้มแดงๆ แววตาระริกไหวของเธอ ทำให้คนมองอมยิ้มเอ็นดู “ฉันก็แค่อยากทำดีกับเธอ และให้เธอทำดีกับฉัน อยากให้เราสองคน... เป็นคนรักกัน” เขาบอกเสียงนุ่ม ยิ้มใส่ตาเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์
“คุณเมาหรือเปล่า... ทำไมพูดแปลกๆ” โรสิตาไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้ออกจากปากเอริก
รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อเหลาคลายลง พร้อมกับแรงบีบที่ปลายคาง “เธอมันเป็นพวกมาโซคิสต์หรือไง ชอบให้คนพูดจาไม่ดีด้วย ชอบให้ฉันโหดๆ หรือไง” เขานิ่วหน้า น้ำเสียงเข้มขึ้น
“ฉันว่าแล้ว ว่าคุณต้องไม่เมาก็กินยาลืมเขย่าขวด ถึงได้ใจดีผิดปกติ” โรสิตาปัดมือออกจากปลายคาง ยันแผ่นอกหนาของเขาให้ถอยห่าง แต่อีกฝ่ายกลับบีบมือบางไว้แน่น
“โรสิตา ฉันอยากมั่นใจว่าเธอจะทำตามข้อตกลงของเรา”
“ฉันทำตามอยู่แล้ว คุณไม่ต้องห่วงหรอก
