NAKATABAY na kaming dalawa ni daddy Kaladin dito sa sun bridge na tinatawag niya. Sobrang lawak ng bridge natin at mukhang matibay rin ang pagkakagawa. Hindi rin basta—basta ang glass windows na nilagay dahil kita ko ngayon ang sobrang kapal ng salamin nito. Hindi lang iyon dahil ang daming bench sa paligid para makanood ng sunset or sunrise, may vendo machine and coffee vendo machine rin dito.
“Ang ganda... Heto ba ang dahilan kaya late kang umuuwi? Pumupunta ka pa rito?” tanong ko sa kanya.
Inakbayan niya ako. “Yes, mommy. I want to be hands on sa beach resort na ito. Kaya sorry if I lied na traffic kapag umuuwinkami, mommy.”
I feel his sincerity in his voice. “Itʼs okay, daddy Kaladin. Heto naman ang bunga. Canʼt wait na maipakita ito kina ate Kalinda, kuya Kepler and sa bunso nat
