การเข้าไปเยี่ยมผู้ป่วยในห้องปลอดเชื้อ มีขั้นตอนยุ่งยากเล็กน้อย แต่เดวิดยินดีทำทุกอย่าง เขาเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเทศมนตรีเบนนีโต้ สายตาพุ่งตรงไปยังร่างที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงสีขาว
“แอนนิต้า...”
เดวิดครางในคอ เมื่อเห็นใบหน้างดงามคุ้นตาของหญิงสาวชัดๆ ดวงตาแสบร้อนขึ้นมา ในอกจุกแน่นคล้ายมีก้อนแข็งขวางลมหายใจอยู่ เขาเดินไปยืนข้างเตียงคนป่วยอย่างช้าๆ สายตาจับจ้องใบหน้าของเธอแทบไม่กะพริบตา
แอนนิต้าของเขาเป็นเคลพีปีศาจพรายน้ำแสนสวย หญิงสาวบนเตียงเป็นมนุษย์ธรรมดาที่หน้าตาเหมือนแอนนิต้าราวกับฝาแฝด นี่สวรรค์กำลังเล่นตลกอะไรกับเขา เดวิดยืนมือไปจับมือน้อยโดยไม่สนใจว่าบิดาของหญิงกำลังมองอยู่
“แอนนิต้า ถ้าคุณคือแอนนิต้าของผม ได้โปรดลืมตาขึ้นมาเพื่อให้โอกาสผมได้รักคุณอีกครั้ง” เขาก้มลงไปกระซิบข้างหูคนที่นอนอยู่
เดวิดอยากให้ผู้หญิงคนนี้เป็นแอนนิต้าของเขา ชายหนุ่มจึงทำอะไรโง่ๆ ที่ดูไร้สตินี้ลงไป
