(ซันเดย์)
"เธอนับดาวได้กี่ดวง"
"สามร้อย"
"ว้ายแพ้ เค้านับได้สามร้อยสิบแน่ะ"
ผมหัวเราะและหันมองแก้มที่กำลังนั่งให้ผมหนุนตักอยู่ และใช่เราอยู่ที่ระเบียงกำลังนั่งรอดูดาวตก..เห็นแก้มบอกว่าจะมีดาวอะไรไม่รู้โคจรมาและเธออยากจะดู ผมมองแก้มที่กำลังเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
"เธอคะ"
"ว่าไงคะ?"
ชอบจังเวลาแก้มแทนตัวเองแบบผมแบบนี้ น่ารักฉิบหาย..
"เธอส่องสว่างกว่าดวงดาวอีกรู้ไหม?"
แก้มเลิกคิ้วและก้มมองผมก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ และลูบผมของผมอย่างกะลูบแมว
"เธอง่าา"
"อือ ไม่ต้องชมกันบ่อยก็ได้ไหมเค้าก็เขินเป็นนะ"
"ฮ่าๆ ก็อยากบอกให้เธอรู้อ่ะ" ผมเอื้อมมือขึ้นไปบีบที่จมูกแก้มเบาๆ "ถ้าดาวตกเธอจะขออะไรคะ?"
แก้มเม้มริมฝีปากก่อนจะก้มมองลงมาที่ผมพร้อมกับแย้มยิ้มออกมาบางๆ
"ไม่บอกค่ะ"
"เธอทำแมะใจร้าย"
"ใครเขาบอกเรื่องของพรกัน" แก้มตอบกลับมาพร้อมกับบีบแก้มของผมเบาๆ "เธอรู้แค่ว่ามั
