“ดื้อ? แน่ใจนะว่าเป็นสมุทร”
คำถามที่ย้อนกลับมาพร้อมนัยน์ตาคมจ้องลึกเข้ามาในดวงตา ทั้งที่เขานั่นแหละที่ดื้อแต่ยังกล้ามาย้อนถามกันแบบนี้อีก ไหนจะเป็นคนป่วยที่ชวนสงสัย
“ป่วยแน่นะ...” เมื่อถูกตั้งคำถามจากเขา ฉันก็ตั้งคำถามกลับไปบ้าง
“เดี๋ยวพาพิสูจน์ ถ้าผ่านคืนนี้ไปแล้วพรุ่งนี้ใจ๋ติดไข้ก็เท่ากับว่าสมุทรป่วยจริง” การที่เขาพูดออกมาแบบนี้ฉันสามารถจับทางได้เลยว่าอีกฝ่ายจะใช้วิธีไหนมาพิสูจน์
“วิธีพิสูจน์ที่สมุทรได้เปรียบแต่เราเสียเปรียบ...ถ้าติดไข้มาก็แย่สิ”
ไม่ว่ายังไงก็ไม่เห็นจะมีวิธีไหนเลยที่ฉันจะไม่เสียเปรียบเขา
“ไม่แย่หรอก ยอมให้ใจ๋แบ่งไข้ให้อีกรอบเลย” ช่างเป็นการเสนอตัวที่ทำให้เห็นใบหน้ายิ้มแย้มของเขาได้อย่างชัดเจนเหลือเกิน
“ได้เปรียบอยู่วันยังค่ำ” ริมฝีปากบางเม้มแน่นด้วยความมันเขี้ยวคนตรงหน้า ความเจ้าเล่ห์ของเจ้าสมุทรที่มีมากล้นไม่ว่าจะทำอะไรฉันก็แพ้ทางเขาอยู่เรื่อย ไม่เคยชนะได้เลย
“ค
