ฟินิกซ์เปิดประตูห้อง และแทรกตัวผ่านรอยแยกของบานประตูเข้ามาอย่างเงียบกริบ แสงจันทร์ที่ส่องผ่านหน้าต่างกระจกเข้ามาช่วยให้เขามองเห็นร่างของมิรินนอนหลับใหลอยู่บนเตียงแม้จะไม่ชัดเจนนักก็ตาม
ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจออกจากปากแผ่วเบา ขณะขยับเท้าเข้าไปหาคนตัวเล็กที่ตัวเองโหยหาสุดหัวใจ
ไม่ช้าฟินิกซ์ก็สามารถมาหยุดยืนอยู่ข้างเตียงได้อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ ดวงตาคมกริบจ้องมองสตรีสาวด้วยความรู้สึกมากมาย รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นเกลื่อนใบหน้าหล่อเหลา
อยากจะปลุกเจ้าหล่อนขึ้นมาจากนิทรา อยากจะขโมยจูบกลีบปากอิ่มที่ตัวเองรู้ดีว่าหวานฉ่ำแค่ไหนนัก แต่ก็จำต้องหยุดยั้งเอาไว้ เพราะไม่ใช่ความใคร่ทำให้เขาเลือกที่จะอดทน
ในที่สุดเขาก็หมุนตัวเดินตรงไปยังห้องน้ำ และก้าวหายเข้าไปภายใน เสียงปิดประตูแม้จะเบา แต่ก็ทำให้คนที่หลับไม่เต็มตาอย่างมิรินสะดุ้งตื่น หญิงสาวผุดลุกขึ้นนั่ง มองไปที่ห้องน้ำที่อยู่ในสุดด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยควา
