ตอนที่ 39
กลับมาเมืองกวางโจว…คิดวิธีสังหารตัวร้ายที่สร้างขึ้น
ร่างกายของเฟิ่งหรั่นเย็นเฉียบ ร่างกายแข็งทื่อ ตัวซีดราวกับกระดาษ ชีพจรไม่มีการเคลื่อนไหว นั่นหมายความว่านางได้จากโลกนี้ไปแล้ว หวังเพียงว่าชาติหน้าของนางจะได้เกิดมามีชีวิตที่ดี มีครอบครัวและเป็นอิสระ ไม่อดอยาก ได้กินแต่ของดี ๆ…
พบเจอเพียงชั่วครู่….กลับจดจำได้ตลอดกาล…ท่านเทพได้โปรดใจดีกับนางด้วย….ฉันหลับตาลง ยกมือขึ้นอธิษฐาน….
“ซานซาน…เจ้าเป็นเช่นไร…บาดเจ็บหรือไม่…” จื่อรุ่ยที่ยืนเงียบ ๆ อยู่ครู่หนึ่ง เขานั่งลงข้าง ๆ แล้วเอ่ยปากถาม ดวงตาสีนิลมีแต่ความอ่อนโยนและความห่วงใย
“ฮืออออออออ….” ฉันร้องไห้ออกมา ว่าจะหยุดร้องแล้ว แต่พอมีคนถามทีไร ในใจอ่อนแอตลอด
“บาดเจ็บหรือ….เจ็บที่ใด…”
ฉันไม่เอ่ยคำใด ๆ ออกมา ได้แต่ชี้ไปที่หัวใจของตัวเอง สถานการณ์แบบนี้มันยากเกินที่จะรับไหว…มีใครตายต่อหน้าต่อหน้าใครเล่าจะไม่รู้สึก….
ฉันร้องไห้จนร่าง
