สาวเฉิ่มเนื้อหวาน
ตอนอวสาน
“เนตรทราย... ห้ามเดินหนีฉันแบบนี้นะ”
ชายหนุ่มวิ่งตามมาหา ก่อนจะสวมกอดร่างอรชรจากทางด้านหลัง
“ได้โปรด... อย่าเดินจากฉันไปเลยนะ ฉันคงอยู่ไม่ได้หากไม่มีเธอ”
เนตรทรายร้องไห้ไม่หยุด เนื้อตัวสั่นเทาด้วยแรงสะอื้นไห้
“กลับไปหาคุณโรสเถอะค่ะ อย่ามาเสียเวลากับผู้หญิงที่คุณน่านไม่เคยคิดจะรักอย่างเนตรเลย”
“ฉันไม่ได้รักโรสอีกแล้ว”
“แต่คุณน่านก็หายไปกับเธอตั้งหลายวัน” หล่อนตัดพ้อออกมาด้วยความน้อยใจ
น่านฟ้าจับร่างอรชรให้หันมาเผชิญหน้า ก่อนจะก้มลงจูบปากอิ่มที่กำลังสั่นระริก
“ที่ฉันหายไปนั้น ฉันก็แค่ไปเอาคืนโรส ทำให้ผู้หญิงคนนั้นเจ็บปวด เหมือนกับที่ฉันเคยได้รับมาก็เท่านั้นเอง มันไม่ได้มีอะไรอย่างที่เธอคิดเลย เนตรทราย”
น่านฟ้ายกมือขึ้นลูบใบหน้าเปียกชุ่มของเนตรทราย
“ไม่ต้องหึงฉันหรอกนะ เพราะตั้งแต่ฉันมีเธอ ฉันก็ไม่เคยมองผู้หญิงคนอื่นอีกเลย”
“เนตร... ไม่ได้หึงคุณน่านหรอ
