“ขอดูหน่อย”
เขาขยับตัวลงนอน เวลานี้ไม่มีไฟเลยสักดวง มีเพียงแสงจากดวงจันทร์ที่อยู่บนท้องฟ้าส่องสว่างลงมาจนถึงพื้นดิน กับแสงหน้าจอโทรศัพท์ที่ทำให้เขาและเธอมองเห็นหน้ากันได้
“รูปเหรอ”
เขาตอบรับในลำคอ แต่ก่อนที่เธอจะยื่นมือถือให้เขาก็รั้งคนตัวเล็กกว่าให้มานอนหนุนแขน การกระทำของเขาทำให้เธอลอบยิ้มออกมาทั้งที่ตกใจในตอนแรก
เธอปัดหน้าจอเพื่อให้เขาดูรูปที่เธอถ่ายไว้ ส่วนมากก็มีแต่รูปตัวเองทั้งนั้นส่วนรูปที่แอบถ่ายเขาเธอกดเป็นรายการโปรดทุกรูปแล้ว
“ส่งให้หน่อย”
เมื่อมาถึงรูปคู่ที่เธอถ่ายไว้และมันมีไม่กี่รูปเขาก็บอกเธอ จนนิ้วที่กำลังปัดไปเรื่อย ๆ นั้นชะงัก
“รูปนี้เหรอ”
“อืม”
“รูปนี้ป๊อปทุเรศอะ”
“สวยแล้ว”
เธอกัดริมฝีปากล่างของเธอจนเจ็บเมื่อเขาพูดอย่างนั้น แต่ก็ยอมส่งรูปนั้นไปให้เขาทางช่องแชทที่คุยกัน บรรยากาศอันเงียบสงบจากภายนอกส่งผลให้เสียงหัวใจของเธอที่เต้นหนักหน่วงอยู่นั้นมันดังขึ้น
