"คุณว่าผู้หญิงคนนี้หน้าคล้ายๆ ฉันไหมคะ อยู่ๆ รูปมันก็ขึ้นมาในประวัติ...แต่นามสกุลน่ะสิคนใหญ่คนโตเชียว" เสียงหวานตัดพ้อ ยามที่เห็นรูปผู้หญิงคนนึงวัยกลางคน สวยงดงามราวกับเป็นมหาเศรษฐี
"มีประวัติขึ้นมาอีกไหม?" มือหนาวางบนศรีษะเล็กเบาๆ ลูบไล้ผมสลวยนุ่มมือน่าทนุถนอม จนลงมาไล่แผ่นหลังบอบบาง หลังเธอผ่านการทดลองก็ไม่บังคับชุดทำงานสักเท่าไหร่ เพียงแค่สวมสูทสีดำเพื่อความเรียบร้อย
"ประวัติของคนในรูปเต็มเลยค่ะ ยกเว้นประวัติในเล่มของลินินมีแค่ชื่อนี้ชื่อเดียวเอง"
ช่วงเวลาเย็น_
เมื่อถึงเวลาเลิกงานลินินรีบหนีเจ้านายในทันที กลัวเขาจะกล่าวอ้างสิทธิความเป็นพ่อแล้วบังคับให้กลับบ้านพร้อมกัน ในเมื่อเขายังติดเคสผ่าตัดอยู่ แล้วเธอก็อยากได้อิสระแบบเมื่อก่อน เลยรีบเดินลงตึกแล้วมาดักรอรถสาธารณะหน้าโรงพยาบาล
"นิน..." เสียงเรียกของปลายฟ้าทำร่างอรชรหันมอง พบว่าเพื่อนสาวมีสีหน้าเศร้าหมอง พยามเดินมาทักทายตรงมุมน
