“ออกไปก่อนไป” แพทริคหันไปสั่งผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เขาด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง ถึงแม้เจ้าหล่อนจะมีสีหน้าที่ไม่พอใจ แต่ก็ต้องลุกออกไปโดยเร็ว เพราะไม่อยากขัดใจอะไรผู้ชายอย่างเขา มีเพียงแต่ชินกรกับผู้หญิงของเขา ที่ยังคงนั่งแนบชิดกันอยู่ โดยไม่แคร์สายตาใคร
มาริกาพยายามไม่มอง เพราะเธอไม่อยากเห็นอะไรที่ไม่สบายตา ทั้งรู้สึกหมั่นไส้ในเวลาเดียวกัน ก็คงอย่างที่เขาบอก เขาชอบผู้หญิงสวยและเซ็กซี่ และผู้หญิงที่นั่งข้างเขา หล่อนก็เป็นไปตามสเปคเขาชอบทุกอย่าง ไม่แปลกใจเลยที่เขาดูถูกเธอ
“คุณมิรินปรับตัวได้ไหมครับ อากาศที่นี่จะหนาวกว่าที่ไทยหน่อย”
“ค่ะ อากาศหนาวจริง ๆ แต่โชคดีที่เตรียมเสื้อผ้ามาให้เหมาะกับฤดู” เธอตอบพร้อมกับยิ้มบางให้
“ไม่นานหรอกครับอีกไม่กี่เดือน ก็แค่ช่วงนี้แหละที่หนาวหน่อย”
“แต่มิรินชอบนะคะ เป็นคนขี้ร้อนด้วย”
“ก็ดีเลยนะครับ ไม่ต้องปรับตัวให้ยุ่งยาก”
ทั้งสองคนก็คุยกัน จนละลายพฤติกรรม
