“สวัสดีค่ะคุณม่านหมอก ดิฉันช่อแก้วนะคะ เป็นเจ้าของร้านขนมที่ทางคุณติดต่อมาค่ะ”
สิ้นเสียงพูดของช่อแก้ว คนที่กำลังยืนหันหลังให้กันในคราวแรกก็หันขวับกลับมามองเธอทันควัน สายตาของเขาจ้องมองตรงมาที่เธอด้วยแววตาหยอกล้อ เขาย่นคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยกับคำทักทายที่ฟังดูแล้วคล้ายจะประชดประชันกันมากกว่าจะเป็นทางการ
“เราช่วย”
หมอกคลี่ยิ้มออกมา พร้อมก้าวเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว แล้วเข้าไปช่วยช่อแก้วถือถุงขนมอย่างเบามือ ก่อนจะเขาวางถุงขนมลงบนโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ที่อยู่กลางห้อง แล้วผายมือเชิญให้เธอนั่งที่เก้าอี้
“นี่หมอกแกล้งเราเหรอ” ช่อแก้วถามเขาด้วยน้ำเสียงไม่จริงจังนัก พลันสายตาของเธอกวาดมองสำรวจไปทั่วห้องทำงานของเขา
“ไม่ได้แกล้งซะหน่อย แค่อยากอุดหนุนต่างหาก” หมอกตอบพร้อมยิ้มมุมปากอย่างกวน ๆ
“แล้วจะให้เราหอบขนมมาถึงนี่ทำไม ทั้งที่หมอกก็ไปที่ร้านเราทุกวันอยู่แล้วนี่นา” ช่อแก้วอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมาเบา ๆ
