หลังมือขาวสะอาดยกขึ้นป้ายหยาดน้ำตาที่ทะลักไหลออกมาเป็นสายด้วยความเจ็บปวดทรมาน กลีบปากอวบอิ่มสั่นระริกยามเมื่อก้อนสะอื้นเล็ดลอดผ่านออกมา
หัวใจของหล่อนแตกสลายไม่เหลือชิ้นดี ความหวังทุกอย่างในชีวิตจบสิ้นลงแล้ว เพียงเพราะความดื้อรั้นของหล่อนนั่นเอง
หากหล่อนยอมเชื่อฟังครอบครัว ยอมไปพบเจอกับภีมพัฒน์ตั้งแต่แรก หล่อนก็จะรู้ว่าเขาคือผู้ชายคนเดียวกันกับที่ตัวเองแอบรัก แล้วเรื่องราวในตอนจบมันก็จะเต็มไปด้วยความสุข ไม่ใช่มีแต่ความทุกข์ระบมแบบนี้
ตั้งแต่ตอนที่รู้ว่าแท้จริงแล้วภีมพัฒน์ก็คือผู้ชายที่ตัวเองแอบรัก หล่อนก็หวังเอาไว้ลึกๆ ว่าจะสามารถทำให้เขาหายโกรธ หายเคืองได้ แต่สุดท้ายแล้วมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยสักอย่าง
ภีมพัฒน์ทั้งโกรธทั้งเกลียดหล่อน และแน่นอนว่าเขาไม่มีทางให้อภัยในความโง่เขลาของหล่อนอีกแล้ว
มือเล็กทั้งสองข้างยกขึ้นปิดหน้าร่ำไห้ปิ่มจะขาดใจ ยิ่งคิดว่าจะต้องแยกจากเขา ก็ยิ่งปวดร้าวทรมาน แ
