“แม่มีน้องอีกคนหนึ่งค่ะ เป็นผู้ชาย ชื่ออินทัช ราชวรกุล”
“แล้ว... แล้วน้องหนูไปไหนซะล่ะ อยู่ที่บ้านพักหรือเปล่า เดี๋ยวยาย... จะให้คนรีบไปรับมาที่นี่”
หญิงสาวน้ำตาซึม เมื่อคืนถึงน้องชาย
“หลังจากพ่อตาย แม่ก็ถูกขายเข้าไปในซ่อง หนูกับน้องอยู่ในนั้น จนถึงวันที่แม่ตายจากไป มีคนยื่นมือมาอุปการะหนู แต่ระหว่างทางหนูก็พลัดหลงกับอินทัช จนถึงบัดนี้เราพี่น้องก็ยังไม่ได้พบหน้ากันเลย หนูไม่รู้เลยว่าน้องไปอยู่ที่ไหน”
อิงอรรู้สึกยิ่งกว่าตกนรกทั้งเป็นเมื่อได้ยินสิ่งที่พรั่งพรูออกมาจากปากของเด็กสาวที่หล่อนมั่นใจว่าคือหลานสาวของตัวเองจริงๆ
“โธ่... อิงฟ้าลูกแม่... แม่มันไม่ดีเอง แม่ขอโทษ...”
แล้วร่างของอิงอรก็เป็นลมล้มฟุบลงไปต่อหน้าต่อตาของอิงบุญนั่นเอง หญิงสาวตกใจมาก รีบเข้าไปประคองเอาไว้ ไม่นานหมอประจำตัวของท่านก็มาถึง ท่ามกลางความโล่งใจของหล่อนที่ค่อยๆ เพิ่มทวีขึ้นมาทีละน้อย
“คุณหนูอย่าโกรธอย่าแค้นคุ
