"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนรินทร์ทิพย์ จบจากคณะ..."
"รู้แล้วอ่านประวัติหมดแล้ว แล้วก็รู้ทุกอย่างด้วย" เจ้าของเสียงหมุนเก้าอี้กลับมา มันเป็นฉากเหมือนในละครเลย ฉันตะลึงมาก ตกใจ อึ้ง ทำตัวไม่ถูก
"คุณเสือ!?"
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"
"เดี๋ยว...นี่คุณรู้อยู่แล้วเหรอคะ ว่าเป็นหนึ่ง คุณถึงได้ให้พนักงานไปตามมาสัมภาษณ์แบบส่วนตัว?"
"อื้อ...ฉันรู้ตั้งแต่เห็นชื่อของเธอมาสมัครแล้ว"
"......" งั้นก็แสดงว่าเขาตั้งใจ ฉันไม่คิดเลย ว่าเขาจะเป็นเจ้าของบริษัทใหญ่แบบนี้ รู้อยู่ว่ารวย แต่ก่อนหน้านั้นฉันไม่รู้เลยว่าเขาทำงานที่บริษัทอะไร บ้านอยู่ไหน ทำงานอะไร
"นั่งลงก่อนสิ ฉันไม่ได้จะสัมภาษณ์อะไรหรอก แค่อยากคุยด้วย"
พอเห็นว่าเป็นเขาฉันก็โล่งใจเหมือนกันนะ เพราะรู้จักกับเขาอยู่แล้วมันเลยไม่ค่อยเกร็งเท่าไหร่ แค่ตกใจเฉยๆ ไม่คิดว่ามันจะบังเอิญอะไรได้เหมาะเจาะขนาดนี้ เขาไม่ได้ตั้งใจดึงฉันมาทำงาน แต่เป็นฉันเองมากกว่
