ตอนที่ 71
[เจ้าเลือกตัดใจรึ]
"มิต้อง!" ลู่หลิงซีส่งเสียงบอก เมื่อสาวน้อยคลายมือออกและพยักเพยิดหน้าให้เขาตอบเหยียนชิง
"ทราบแล้วขอรับ!" เหยียนชิงขานรับ ทั้งที่ในใจกำลังเต้นโครมคราม เพราะดันเผลอจินตนาการถึงเหตุการณ์หลังม่านกั้นประตูไปมากมาย
ตั้งแต่อยู่ดูแลคุณชายมา ชายหนุ่มมิเคยได้ยินคุณชายครางเสียงดังถึงเพียงนั้นมาก่อนเลย มิรู้แม่สาวน้อยซ่งเสวี่ยอิงไปทำท่าไหนเข้า คุณชายถึงส่งเสียงราวถูกนางชำเรารุนแรงขนาดนั้น
"พี่เหยียนชิงเข้าใจผิดจนได้" สาวน้อยเอ่ยด้วยน้ำเสียงมิพอใจ
"ใครให้เจ้างอนมิเลิกเล่า" คุณชายว่า พลางรีบขยับวงแขนแกร่งโอบกอดเอวคอดของแม่ตัวน้อยที่กำลังจะลุกหนี ให้นั่งอยู่บนตักของตน
"ปล่อยบ่าวเจ้าค่ะ" สาวน้อยว่าเสียงเรียบ พลางขยับตัวไปมาให้คุณชายคลายกอด แต่มีหรือลู่หลิงซีจะยอมปล่อยนางไปง่ายๆ
"ยังมิหายโกรธอีกรึ" ลู่หลิงซีถามอีกคำ เมื่อเห็นนางยังทำน้ำเสียงบูดบึ้งใส่ตนอยู่
'รุกรานใน
