ตอนที่ 76
[ซ้อนแผน]
เสวี่ยอิงปล่อยเศษเชือกที่สามารถเฉือนจนขาดลงกับพื้น หัวใจสาวน้อยเต้นถี่จนต้องขบกรามแน่นมิให้ตนเองทำเสียงดังออกไป นางลอบกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ สายตาจดจ่ออยู่ที่ใบหน้าคมคายแสนร้ายกาจของชายผู้นั้น พลางสองเท้าก็ค่อย ๆก้าวถอยห่างออกไป
'ขอร้องล่ะ อย่าเพิ่งตื่นเลยนะ'
นางภาวนาในใจ ต่อให้ต้องอดทนต่อความเจ็บที่ฝ่าเท้ามากแค่ไหน แต่มันคงดีกว่าการนั่งรอความตายอยู่กับเขา
เมื่อสายตาของนางที่ลอบหลบหนีมิสามารถมองเห็นชายผู้นั้นได้อีก เสวี่ยอิงก็หมุนตัวกลับหลัง และออกวิ่งอย่างมิคิดชีวิตทันที
ท่ามกลางความมืดมิดนางมิรู้ว่าหนทางเบื้องหน้าต้องพบเจอกับสิ่งใด หูได้ยินเพียงเสียงสายลมกรรโชกแรงที่พัดมากระทบใบหน้า และเสียงคำรามครืนของท้องฟ้ามืดครึ้ม เส้นแสงสีขาวที่พาดผ่านท้องฟ้าน่ากลัวเพียงใด ยังมิเท่ากับความกลัวที่อยู่ในใจนาง
ฝ่าเท้าของนางวิ่งไปในพงไพรอย่างไร้ทิศทาง ย่ำเหยียบบนเศษกิ่งไม้ใ
