ตรัยคุณลืมตาตื่นขึ้นมา หลังจากหลับไปนานร่วมสองชั่วโมง ใบหน้าของเขายังคงซุกอยู่ที่หน้าอกของยลดา
ยลดายังคงหลับสนิท ริมฝีปากหนาประทับลงไปบนเนินอกของเธอ เลื่อนริมฝีปากพรมจูบไปทั่วใบหน้าจิ้มลิ้ม แล้วมาหยุดที่ริมฝีปากอิ่มนุ่ม เขาจูบอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวว่าเธอจะตื่น เมื่อยังเห็นเธอหลับสนิทมือหนาเลื่อนมากอบกุมที่หน้าอกของเธอ
ปั่ก!
"โอ๊ย!" คนตัวโตร้องลั่นเมื่อถูกกำปั้นเล็กชกเข้าไปที่ดั้งจมูกเต็มแรง มือหนายกขึ้นมาจับที่หน้า นอนแผ่ไปบนเตียง
"สมน้ำหน้า คิดจะมาลักหลับยูมิเหรอ" เด็กสาวลุกขึ้นนั่งมองเขาอย่างเอาเรื่อง
"เห้ย! เลือดออกเลย" ตรัยคุณตกใจรีบลุกขึ้นนั่ง ตวัดเรียวขาลงไปข้างเตียง
"จริงเหรอ...ไหน...ยูมิขอดูหน่อย" ยลดาหน้าเสียรีบคลานเข่าไปเกาะที่ไหล่แกร่งแล้วเอียงศีรษะไปดู
"เจ็บ" เขาบอกเสียงอ่อย
"ยูมิขอดูหน่อยสิ...เอามือออก ยูมิจะดู...ว๊ายยย" ยลดาก้มลงไปดูใกล้กว่าเดิม แล้วก็ต้องร้องเสียงหลง
