"ผมนึกว่าเฮียจะเมานมเด็กจนตื่นไม่ทันเสียแล้ว" วินเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคนที่รอคอยเดินตรงมายังรถที่จอดรออยู่หน้าคอนโดมิเนียม
"เมาเชี้ยไร" ตรัยคุณตอบพลางยกกระเป๋าขึ้นรถ โดยมีบาสคอยช่วย
"อย่านึกว่าผมไม่รู้นะ ว่าเมื่อคืนเฮียพายูมิไปที่ผับ เคลียร์กันแล้วสินะ" วินยังคงพูดต่อ
"เสือกเก่งนะมึง"
"เฮียเลิกปากแข็งกับผมสองคนได้แล้ว" บาสพูด
"เออ...พอใจมึงสองคนยัง"
"แล้วบอกยูมิหรือเปล่าว่าเฮียต้องไปมาเก๊าสามเดือน" บาสถาม
"ไม่ได้บอกเวลาแน่นอน แค่บอกอาทิตย์เดียวก็งอแงจะตายอยู่แล้ว" ตรัยคุณพูดด้วยความรู้สึกหนักใจที่ไม่ได้บอกความจริงทั้งหมดกับเด็กสาว
"ยูมิหรือเฮียที่งอแง" วินพูดล้อเลียน
"กูเหมือนเด็กงอแงหรือไง ฝากมึงสองคนดูแลยูมิด้วยแล้วกัน อย่าปล่อยให้หมาตัวไหนมาใกล้ด้วย" ตรัยคุณมองหน้าวินอย่างเอือมระอา ก่อนจะเอ่ยปากฝากฝังให้ดูแลยลดา
"มีหวง มีหึง ด้วยว่ะ" วินกอดคอหัวเราะกับบาส
"ผมสองคนจะดูแลอย่างดีมด
