จากนั้นก็อุ้มนับหนึ่งขึ้น คนตัวเล็กกลัวตกจึงตวัดขาพันรอบเอวสอบ แล้วขยับใบหน้าออกเอ่ยถามคาร์เตอร์ด้วยน้ำเสียงติดขัด
“นายจะทำอะไร?”
“เธอคิดว่าทำไมอะไรล่ะ” เพียงได้ยินเท่านั้นร่างกายก็ร้อนวูบวาบ เพราะขาดหายจากเรื่องนี้มานาน อีกอย่างเธอเพิ่งคลอดลูกด้วย ทำเอาหวาดกลัวไม่น้อย กลัวว่าจะเจ็บ
ทว่านับหนึ่งก็ไม่ได้ปฏิเสธเพราะร่างกายก็ต้องการคาร์เตอร์เหมือนกัน…
นับหนึ่งจึงถามกลับไปด้วยน้ำเสียงติดขัด
“แล้วเราไม่รีบกลับไปดูลูกเหรอ?” ขณะที่คาร์เตอร์วางเธอนอนลงยังเตียงพอดี ก่อนที่เขาจะตามลงมานอนแทรกกลางหว่างขา มือหนาดันขาทั้งสองข้างเธออ้าออกกว้าง กดสะโพกเข้าไปใกล้ จนตัวตนแนบชิดกับกึ่งกลางกายของเธอแล้วตอบด้วยน้ำเสียงกระเส่า
“แค่แปบเดียวไม่เป็นอะไรหรอก” ขณะใบหน้านั้นอ้อนวอนจนนับหนึ่งไม่อาจทน เลื่อนแขนไปคล้องรอบคอของคาร์เตอร์แล้วตอบด้วยใบหน้ายั่วยวน
“งั้นก็รีบทำเถอะ เพราะฉันต้องการนายจะแย่อยู่แล้ว”
