"ไอไม่เข้าใจทำไมพี่ต้องรีบทำงานเร็วขนาดนี้ ไม่มีเวลาให้ไอเลย"
ฉันว่าพร้อมกับจิ้มปากกาลงใส่กระดาษที่ตัวเองกำลังจดรายงานอยู่ ร่างสูงในชุดนักเรียนในสถาบันเดียวกันที่กำลังนั่งตรงหน้าขยับใบหน้าลงต่ำเพื่อให้ได้สบตากับฉันขณะที่ฉันก็เม้มปากและพองแก้มอย่างเซ็งๆ สามวันได้แล้วมั้งที่ฉันไม่ได้เจอเขาเพราะเขาเอาแต่ไปทำงาน
"งอนหรอ?"
"งอน แล้วก็จะไม่คืนดีด้วยไม่ว่ากรณีใดๆ"
"หึ ไม่ว่าจะกรณีใดๆเลยหรอ?"
"อือ" ฉันพยักหน้าและเบะปากมองพี่สายฟ้าหลังจากเขาเอื้อมมือมาหยิกแก้มฉันซะจนหน้าฉันขยับไปมา "หยุดเลย"
"อย่างอนกันเลยแค่นี้พี่ก็คิดถึงจะตายแล้ว ยิ้มให้พี่หน่อยนะคนดี"
"ไม่ สาวๆในมหาลัยคงยิ้มให้พี่เยอะแล้วอ่ะ...ใครๆก็เอาแต่รูปพี่ลงโซเซียวกันซะขนาดนั้น"
"ทั้งงอนทั้งหึงพี่แบบนี้แล้วพี่จะง้อไอยังไงล่ะคะ?"
"ก็ปล่อยให้ไองอนไปสิ" พี่สายฟ้าหัวเราะเบาะและลูบผมฉันที่กำลังทำเป็นจดงานอยู่ ฉันเหลือบมองพี่สายฟ้าอีกคร
