19.36 น.
"มี๊เจ็บไหมฮะ?"
"นิดหน่อยนะแต่ทนได้ ^^"
ฉันยิ้มให้โนริเพื่อบอกน้องไม่ต้องเป็นห่วงขณะที่ฉันกำลังนั่งทำแผลให้ตัวเองอยู่ มันเป็นแผลที่หัวเข่าน่ะวันนี้ตอนทำแล็ปฉันใจลอยไปหน่อยทำให้หลอดทดลองหล่นแตกแล้วสารเคมีที่ฉันผสมไว้มันกระเด็นมาโดนมันกัดทันทีที่โดนหัวเข่าฉันและถ้าไม่ได้พี่ท็อปช่วยล้างแผลก่อนแผลฉันอาจจะลามเป็นวงกว่าได้...ฉันไม่ควรใจลอยจนทำให้แล็ปวุ่นวายแบบนั้น
"โนริเป็นห่วงมี๊จัง"
"มันไม่เจ็บหรอกโนริไม่ต้องเป็นห่วงนะ"
"มันจะไม่ลามใช่ไหมฮะ"
"ใช่ ไม่ลามหรอก"
โนริยู้ริมฝีปากเข้าหากันขณะที่สายตาก็มองที่แผลฉันอยู่ ฉันล้างแผลและใส่ยาเสร็จถึงรีบใช้ผ้าก๊อกปิดแผลเพราะไม่อยากให้น้องมองนอน โนริจับที่ขาฉันเบาๆก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาเป่าที่แผลฉันให้ทำเอาฉันอดจะยิ้มด้วยความเอ็นดูไม่ได้
"ฟู่ๆ หายเร็วๆนะฮะโอมเพี้ยง!"
"รู้สึกว่ามันไม่ค่อยเจ็บแล้วนะเนี้ย สงสัยเพราะเวทย์มนต์ของโนริ ^^"
"เพราะโ
