“อย่าดิ้นได้มั้ยเจ๊ ไฟฉายมันส่ายจนตาลายหมดแล้วเนี่ย!” นาน ๆ มาที พอมาถึงเครื่องปั๊มน้ำดันมาพังอีก มีหวังได้ไปนอนโรงแรมแน่ ๆ นี่มันจะ 5 ทุ่มแล้วนะ! ขี้เกียจขับรถออกไปแล้ว ตั้งเกือบ 20 กิโล
“ได้ยัง ๆ”
“ยัง ไปอาบน้ำคลองก่อนมั้ย จะได้เลิกบ่น” หนึ่งบ่นฉันที่ยืนเร่งเอา ๆ แต่ไม่ยอมช่วย ก็มันทำไม่เป็นนี่ จะให้ทำไงล่ะ
“เจ๊ ไปสับสวิตช์ไฟขึ้นให้หน่อย” หนึ่งหันมาสั่งฉันที่กำลังยืนทำหน้าใกล้ตายอยู่ข้าง ๆ ใช้ได้ใช้ดี
พึ่บ! ครืด! เสียงเครื่องปั๊มน้ำเริ่มทำงาน
“เย้! ได้อาบน้ำแล้ว ถึงหน้าตาจะไม่ดีแต่ก็ยังพอมีประโยชน์”
“ผมจะตัดสายไฟแล้วนะ!” หนึ่งหยิบสายไฟเครื่องปั๊มขึ้นมาทำท่าจะตัดมันให้ขาดครึ่ง เพราะจะแก้แค้นที่ฉันด่าเขา
“อย่านะ พ่อรูปหล่อ หล่อแล้วหล่ออีก”
“นั่นชมใช่มั้ย” หนึ่งเหล่ตามองฉัน ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านเพื่อล้างมือ เฮ้อ! ฉันละชอบจริง ๆ บรรยากาศต่างจังหวัดเนี่ย มันสดชื่นจริง ๆ อากาศที่ไม่มี
