คำปันพาหมอคมสันมาถึงเรือนพักของเกริก ในขณะเดียวกันเจ้าของเรือนกำลังใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดระบายความร้อนให้คนป่วย ใบหน้างามแดงจัดนอนหลับไม่ได้สติ คนปฐมพยาบาลร้อนใจชะเง้อมองว่าเมื่อไหร่หมอจะมาถึง พอเห็นหมอก็ตีหน้าเคร่งเข้าใส่
“ทำไมมาช้า เดินชมนกชมไม้อยู่หรือหมอ”
ท่าทางหงุดหงิดแกมร้อนใจนั้น ทำให้หมอคมสันถึงกับอึ้ง ไม่คิดว่านายใหญ่แห่งปางไม้ภูเสือกหมอบที่แสนจะเย็นชา จะทำท่าอะไรแบบนี้เป็น
“ก็รีบมาแล้วไง แต่มันต้องเตรียมยา เผื่อจำเป็นต้องใช้ หลบไปสิฉันจะตรวจอาการคนป่วย”
หมอคมสันโบกมือไล่เจ้านายกึ่งเพื่อนให้หลบไป ก่อนจะวางกล่องใส่ยาแล้วลงมือตรวจอาการหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง เขาลอบชำเลืองมองนายใหญ่ของปางไม้แล้วอมยิ้มขำ พอเห็นเขาใช้มือแตะตรงซอกคอและหน้าผากก็ตาลุกวาบ แววตาแสดงความหวงแหน แต่คงทำอะไรไม่ได้เพราะเขามาทำหน้าที่แพทย์ผู้รักษา หมอคมสันตรวจดูอาการของคนป่วยครู่ใหญ่โดยแกล้งถ่วงเวลาให้คนรอใ
