“อ้าว พี่ ผมเด็กกว่าพี่แค่สองปี ถ้าผมคราวพ่อหวาน พี่พลอยก็คราวป้า”
“ใช่แกเด็กกว่าฉันแค่สองปี แต่แกแก่กว่าเมียแกสิบสี่ปี” พลอยพัชชาพูดประชดอย่างไม่ยอมแพ้ พริณตาไม่คิดว่าคนอย่างพฤกษ์จะชนะพี่สาวตัวเองได้ แล้วเขาจะใช้วิธีไหนในการหลอกพี่สาวให้มีลูกได้เหรอ
หลังจากพักผ่อนกันตามอัธยาศัย ตอนเย็นทั้งหมดก็ไปนั่งกินข้าวเย็นกันอยู่ที่ริมทะเลซึ่งทางพฤกษ์ ให้ทางเชฟร้านดังมาทำอาหารให้ถึงบ้านพัก
“อ้าว ภามมาได้ยังไงลูก” เสียงร้องอย่างดีใจของคุณวารี ทำให้ทั้งพฤกษ์และพลอยพัชชา หันหน้าไปทางคนที่เพิ่งเดินเข้ามา พลอยพัชชาถึงกับจับส้อมแน่น มือของเธอสั่นด้วยความโกรธ
ภาม ผู้ชายที่เธอรัก ไม่สิผู้ชายที่เธอเคยรัก เขาเป็นคนทำให้พลอยพัชชาคนที่อ่อนหวานแสนดีในวันนั้นกลายเป็นคนแสนเย็นชาในวันนี้
ภามยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง และกล่าวทักทายพฤกษ์และพลอยพัชชา ภามนั่งลงข้าง ๆ พลอยพัชชา
“พลอย สบายดีไหม”
“ก็ยังไม่ตาย” เธ
