แล้วก็ถึงวันที่เขาและเธอต้องจากลา พฤกษ์เดินทางมาอยู่เป็นเพื่อนเธอหนึ่งสัปดาห์ จากนั้นเขาก็ต้องเดินทางกลับ ความห่างไกลทำให้ทั้งสองยิ่งคิดถึงกันมากขึ้น
เรื่องการเรียนพริณตา ไม่มีปัญหาเพราะหลักสูตรที่เธอเรียนต่อเป็นหลักสูตรภาคภาษานานาชาติ การเรียนการสอนจึงเน้นภาษาอังกฤษเป็นหลัก แต่สิ่งที่เป็นปัญหาของเธอคือ ความคิดถึง เธอไม่เคยคิดว่าความคิดถึงจะรุนแรงถึงขนาดนี้
“หมอทำอะไรอยู่คะ” เธอวิดีโอมาหาเขาหลังจากเรียนเสร็จแล้ว ชายหนุ่มยิ้มให้กล้อง ตอนนี้เขากำลังจะเตรียมตัวสอนในวิชาคาบถัดไป
“พี่กำลังเตรียมตัวสอนวิชาถัดไปค่ะ” พริณตามองเวลา ใช่สินะ เวลาห่างกันสองชั่วโมง เธอเลิกเรียนแล้วแต่เขายังไม่เลิกสอนเลย
“ไว้หวานค่อยโทร.หานะคะ” พริณตาบอกเขาเมื่อเห็นว่าเขากำลังเดินจากห้องพักอาจารย์เพื่อไปยังห้องสอน
“ครับ ไว้พี่โทร.หานะครับ” พฤกษ์ยิ้มให้กล้องอีกครั้งจากนั้นก็กดวางสาย ความคิดถึงกำลังเล่นงานเขาและ
