โกรธนะแต่หิว
โยธากลับมาถึงห้องก็วางกระเป๋าและทิ้งตัวลงนอนบนเตียงด้วยความรู้สึกเหมือนลืมอะไรบางอย่างไป กระทั่งจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาถึงรู้ว่าโทรศัพท์ของตัวเองแบตหมด
วันนี้เรื่องของเพื่อนและเรื่องที่ชมรมฟุตบอลทำให้เขายุ่งจนแทบไม่มีเวลาจับโทรศัพท์
“เหมือนลืมอะไรไปวะ”
พึมพำกับตัวเองเสร็จก็หยิบโทรศัพท์ไปชาร์จแบต ระหว่างรอก็หยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป ใช้เวลาร่วมสิบห้านาทีโยธาก็เดินกลับออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าขนหนูพันรอบเอวแค่หนึ่งผืน
สิ่งแรกที่ร่างสูงเลือกทำเป็นอันดับแรกหลังออกจากห้องน้ำคือการหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข้อความ แต่ยังไม่ทันเลื่อนหน้าจอไปไหนโยธาก็ชะงักนิ่งพลันคิดได้แล้วว่าตัวเองลืมเรื่องสำคัญอะไรไป
“นะโม…”
เขารีบเปิดอ่านข้อความของหญิงสาวห้องฝั่งตรงข้ามและตอบเธอกลับไป ตอนนี้เป็นเวลากว่าตีหนึ่งแล้วโยธาก็ไม่หวังให้นะโมตอบ แต่ผ่านไปเพียงไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ขึ้นข้อความว่า ‘อ
