ร่างทองของนะโม
“สวัสดีครับ ใช่นะโมไหม”
นะโมนั่งอ่านข่าวเงียบๆ อยู่คนเดียวเพื่อรอคนอื่นแต่งตัวเสร็จ แต่อยู่ๆ ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดสูทสีขาวผูกเนกไทสีทองเดินเข้ามาทักทายเธอ
หญิงสาวละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์มองหน้าเขา หนุ่มลูกครึ่งผมสีทองสลวยเข้ากับสีเนกไท นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจนเกือบจะเหลืองทอง รูปร่างสูงโปร่งราวหนึ่งร้อยแปดสิบต้นๆ
“อืมฉันเอง” เธอเอ่ยตอบเสียงเรียบและสีหน้าเย็นชาตามสไตล์
“ผมชื่อเจไนท์นะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“อืม”
เธอตอบรับเล็กน้อยก่อนจะก้มอ่านข่าวในโทรศัพท์มือถือต่อ แต่ทันใดนั้นเองก็มีข้อความหนึ่งเด้งขึ้นมาเรียกสายตาให้นะโมสนใจ
[โยธา : วันนี้ตอนเย็นพี่มีแข่งมาเชียร์หน่อยได้ไหมครับ]
[นะโม : ฉันไม่ชอบที่คนเยอะ]
[โยธา : อืม…ก็ได้ พี่ไม่บังคับงั้นพี่ขอกำลังใจหน่อยได้ไหม ถ่ายรูปนะโมส่งมาเป็นกำลังให้พี่หน่อยสิ]
[นะโม : ตอนนี้เหรอ?]
[โยธา : อืมตอนนี้เลย]
นะโมค
