เวลาต่อมา
"เพราะเรื่องนี้เลยต้องดูแลพายงั้นเหรอ"
"อือ เธอควบคุมอารมณ์ไม่ได้เวลาโมโหน่ะ"
ฉันหันไปตอบเรนระหว่างที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าหลังจากเคลียร์กับเพื่อนในกลุ่มเสร็จ พอเห็นเหตุการณ์เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนเพื่อนในกลุ่มที่ทำงานด้วยกันก็ทยอยกลับแล้ว และดีที่งานในส่วนของฉันมันเสร็จก่อนจะเกิดเรื่องไม่งั้นเดี๋ยวก็กลายเป็นว่าฉันไม่ทำงานกลุ่มอีก
"นั่นไงคนของพ่อพายมาแล้ว อีกเดี๋ยวทุกอย่างก็จะเรียบร้อยแล้วแหละ"
เรนหันมองตามฉันที่กำลังพยักหน้าให้ดูคนของพ่อพายที่กำลังลงจากรถ และตรงขึ้นไปยังห้องที่เกิดเรื่อง เรนมองหน้าฉันและเอื้อมมือมาช่วยฉันถือของ
"เราไปกันเถอะ"
"อือ"
เรนไม่ถามอะไรให้ฉันคิดหนักกว่าเดิมเลย เขาเพียงแค่ช่วยฉันถือของและจับมือพาฉันเดินออกจากคณะไม่ได้สนใจสายตาของใครที่มองมายังเราทั้งนั้น เรนไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันไปกระทบเขาด้วยน่ะ
"ขอโทษนะเรน สุดท้ายก็เอาเรนเข้า
