“ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกน่าทูนหัว เพราะมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว เออ…ว่าแต่ผมนึกว่าคุณจะไม่มีประจำเดือนแล้วซะอีก” ท้ายประโยคชายหนุ่มเปรยขึ้นเบาๆ เป็นเชิงชวนคุย เผื่อว่ามันจะทำให้เมียตัวน้อยลืมความเจ็บปวดไปได้บ้าง
“บ้าจังคุณนี่ ฉันยังไม่ได้ย่างเข้าสู่วัยทองซะหน่อย” มือเรียวซัดเข้าที่ไหล่กว้างดังตุบพร้อมย่นจมูกใส่ ก่อนจะบ่นอุบด้วยความไม่ชอบใจเท่าไร
“ผมหมายถึงประจำเดือนคุณจะไม่มา เพราะท้องลูกของเราต่างหากละ” ชายหนุ่มรีบแก้ความเข้าใจอย่างเร็วรี่ เรียกรอยริ้วแดงๆ ให้แต่งแต้มบริเวณพวงแก้มหอมกรุ่น
“ใครว่าล่ะ ฉัน…” ทนายความสาวเกือบพลั้งปากไปเสียแล้ว ทว่ายังดีที่เธอกระหวัดคิดขึ้นมาได้เสียก่อนว่าตัวเองแอบกินยาคุมกำเนิดในช่วงหลังๆ
“คุณทำไมหือยาหยี” ครั้นอยู่ๆ เธอก็เงียบไป เสียงทุ้มจึงเอ่ยถามชิดใบหูหอมกรุ่น
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ คุณนอนต่อเถอะ” อารดาตัดบทเอาเสียดื้อๆ เพราะเกรงว่าหากต่อความยาวสาวควา
