"อร่อยมากขนาดนั้นเลยเหรอครับ"
ขณะที่เธอกำลังนั่งซดมาม่าอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้น คนที่นั่งอยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นมา
"เลอะหมดเลย" ปราชญ์ยื่นมือมาเช็ดคราบมาม่าที่ติดอยู่บนปากของเรนนี่ออก แทนที่เขาจะเอาทิ้ง แต่เขากลับเอาไปกินแทน
"สกปรก นายกินไปได้ยังไง"
"สกปรกอะไร มันเพิ่งออกมาจากปากพี่เอง"
"ก็นั่นแหละ มันออกมาจากปากของฉัน แต่นายเอาไปกินต่อเนี่ยนะ"
"อร่อยดีออก"
"ให้ตายเถอะ" เธอบ่นพึมพำ แล้วนั่งกินมาม่าของตัวเองต่อ "แล้วนี่ทำไมไม่ไปใส่ชุดให้เรียบร้อย โชว์อยู่แบบนี้ คิดว่าหุ่นดีมากหรือไง"
"ใส่ทำไม ผมจะนอนแล้ว"
"ก็จะนอนไงเลยต้องใส่"
"ปกติผมไม่ใส่อะไรนอนอยู่แล้วครับ"
"แต่นั่นนายอยู่คนเดียว แต่ตอนนี้มีฉันอยู่ด้วย ไปใส่เลย"
"โอเค งั้นเดี๋ยวผมมา กินเสร็จก็วางไว้ตรงนี้แหละเดี๋ยวผมเอาไปเก็บให้" ปราชญ์พูด แล้วลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในห้องนอน
ซึ่งเธอเห็นแบบนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรเขา นั่งดูโทรทัศน์ตร
