"พี่อาชิ พี่ชะเอม" เสียงเอวากับอธิดังขึ้นพร้อมกัน ทำให้อาชิผละตัวออกจากอ้อมกอดของชะเอม แต่ชะเอมก็ยังจับมือของอาชิไว้
"อาชิ ชะเอม ทำไม... เอรินเป็นอะไร" แทนไทเอ่นถามด้วยสีหน้าวิตกกังวล
"น้องเอรินปลอดภัยแล้วค่ะ แม่พายกำลังเข้าไปดู" สิ้นเสียงของชะเอม แทนไทก็ผลักประตูห้องฉุกเฉินพุ่งตัวเข้าไปด้านในทันที ตามด้วยเอวา
"พี่อาชิเป็นอะไรครับ" อธิย่อตัวลงนั่งข้างๆ อาชิ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงของความเป็นห่วงเมื่อเห็นใบหน้าพี่ชายที่มีร่องรอยของคราบน้ำตา
"พี่อาชิไม่ได้เป็นอะไร" อาชิพยายามพูดให้เป็นปกติที่สุด แต่น้ำเสียงของเขาก็ยังสั่นเครืออยู่ดี
"แต่พี่อาชิร้องไห้ พี่อาชิไม่เคยร้องไห้"
"พี่อาชิแค่เป็นห่วงน้องเอรินมากค่ะอธิ" ชะเอมเป็นคนตอบแทน
"แล้ว....." ยังไม่ทันที่อธิจะได้ถามต่อ ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออกกว้าง
บุรุษพยาบาลเข็นเตียงผู้ป่วยของเอรินออกมาเพื่อไปยังห้องพักฟื้นที่ดีที่สุดของโรงพยาบาล แทนไ
