"เอมไปด้วยไม่ได้หรอ" อาชิกำลังติดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ ชะเอมกระเง้ากระงอขอไปผับกับเขา
"พรุ่งนี้เอมต้องตื่นไปเรียนแต่เช้า"
"พี่อาชิก็ต้องตื่นแต่เช้าเหมือนกัน ให้เอมไปช่วยทำบิลก็ได้พี่อาชิจะได้เสร็จเร็วๆ"
"แต่พี่อยากให้เอมพักผ่อน ไหนจะต้องอ่านหนังสืออีก"
"พี่อาชิไม่อยู่เอมก็ไม่มีกระจิตกระใจอ่านหรอก แล้วไม่มีพี่อาชินอนข้างๆ เอมก็นอนไม่หลับอยู่ดี เอมเอาหนังสือไปอ่านที่ผับ ไปนอนที่ผับก็ได้ ที่ผับก็มีห้องนอนนี่เอมจำได้"
"เอมอย่าดื้อ" อาชิบอกอย่างเหนื่อยใจ เขาไม่อยากให้เธอไปอยู่ในสถานที่อโคจรบ่อยๆ เขายังคงฝังใจกับเรื่องคราวก่อน
ตุ๊บ!!
"ถ้าไม่ให้เอมไปด้วย พี่อาชิก็ไม่ต้องไปเหมือนกัน" ชะเอมผลักอาชิล้มลงไปนอนบนเตียงแล้วขึ้นไปนั่งคร่อมบนหน้าท้องแกร่ง บอกอย่างเอาแต่ใจ
"เอม... อื้มมม" เสียงของอาชิถูกกลืนลงคอทันทีที่ชะเอมประกบริมฝีปากของเธอกับปากของเขา
ริมฝีปากของเธอเคลื่อนไ
