ตึก ตึก ตึก
เสียงส้นสูงกระทบกับพื้นหนัก ๆ ตามแรงเดินของฉันดังก้องให้ได้ยินท่ามกลางเสียงรอบตัวที่เงียบสงัด ตลอดทั้งชั้นนี้เปรียบเสมือนพื้นที่ห้องทำงานของผู้บริหาร ไม่มีใครขึ้นมารบกวนได้ถ้าหากไม่ได้รับอนุญาต
หน้าห้องของแต่ละคนจะมีเลขาประจำตัวซึ่งทุกคนก็ต้องอยู่กันอย่างเงียบ ๆ ไร้ผู้คนเช่นนี้ เมื่อฉันกับซีเวียเดินผ่านห้องทำงานของคีตาเลขาที่นั่งอยู่รีบลุกขึ้นยืนก้มหัวให้เป็นการเคารพ
ดูเหมือนว่าคีตากับเพลิงจะพากันออกไปข้างนอก...
คีตาเป็นคนเดียวที่ไม่ค่อยเข้ามาที่นี่บ่อยเพราะเขาดูแลโรงพยาบาลเป็นหลัก และการที่เขาออกไปกับเพลิงหลังจากที่ฉันพึ่งเข้าไปปรึกษามานั้น กลับไม่มีความกังวลเลยว่าคนที่ให้คำปรึกษาจะเอาไปพูด
ฉันรู้ว่าเพลิงแค่ปากไม่ดีแต่ไม่ใช่พวกปากสว่าง
กริ้ก!
“นั่งลงตรงนี้...มองตา”
ซีเวียใช้มือจับเข้าที่ไหล่ทั้งสองข้าง ออกแรงกดให้ฉันนั่งลงบนโซฟาภายในห้องทำงานของเธอ ไม่รู้ว่ากำลังจะมีเร
