ร่างเปลือยเปล่าที่มีผ้าห่มคลุมเอาไว้ถึงหน้าอกบิดตัวไปมาสองสามครั้งก่อนที่ดวงตากลมโตจะค่อยๆ ปรือตาลืมขึ้นมาความมึนงงทำให้เนื้อนวลยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียง สมองพยายามคิดทบทวนอะไรบางอย่างที่เบาบางไม่ต่างจากความฝันแต่พยายามนึกเท่าไหร่มันก็นึกไม่ออก จนต้องขยับกายลงลุกนั่ง ซึ่งนั่นก็ทำให้เรือนกายสาวเจ็บร้าวไปทั้งร่าง โดยเฉพาะตรงนั้น...
ดวงตากลมโตเบิกกว้าง และก้มมองสภาพของตัวเอง
นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไม...? ทำไมเนื้อตัวของหล่อนถึงได้เปลือยเปล่าแบบนี้ แถมยัง... ยังมีรอยจ้ำแดงๆ คล้ายกับถูกดูดด้วยปากของใครสักคนขึ้นอยู่เต็มหน้าอกเลยทีเดียว เนื้อนวลเห็นสภาพของตัวเองแล้วก็หน้าซีดเผือด รีบกระโดดลงจากเตียง กัดฟันข่มความเจ็บลึกในจุดซ่อนเร้นเอาไว้อย่างสุดความสามารถ และก้าวไปหยุดที่หน้ากระจกเงาของโต๊ะเครื่องแป้ง
ทุกอย่างกระจ่างชัดต่อสายตาแล้ว ร่างกายของหล่อนเต็มไปด้วยรอยฝ่ามือ รอยบีบเคล้นและรอยดูดด้วยริมฝี
