สองชั่วโมงต่อมาคิริลก็รู้สึกตัวตื่นขึ้น เขาระบายยิ้มด้วยความพึงพอใจเมื่อรับรู้ว่ามีร่างนุ่มนิ่มที่หอมไปทั้งตัวของเนื้อนวลแนบชิดอยู่ข้างกาย หัวใจของเขาไม่เคยเต้นแรงแบบนี้มาก่อน และก็ไม่เคยรู้สึกหวานฉ่ำแบบนี้เลย
คนตัวโตท้าวแขนกับที่นอนและชะโงกมองดวงหน้าของเนื้อนวลที่ยังคงไร้สติเช่นเดิมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพิศวง ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้ทำให้เขามีความสุขมากมายขนาดนี้นะ มีความสุขมากจนเขาไม่สามารถคิดถึงความสุขที่เคยมีกับผู้หญิงคนอื่นได้เลย แค่หล่อน... แค่เนื้อนวลเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ติดแน่นอยู่ในความนึกคิดตอนนี้
“เธอทำเสน่ห์ใส่ฉันใช่ไหมเนื้อนวล...”
ริมฝีปากร้อนผ่าวนาบประกบลงกับกลีบปากอิ่มที่บวมช้ำเพราะรสจูบดุดันของเขาแผ่วเบา จากนั้นก็ระบายยิ้มบางๆ ความอ่อนหวานแทรกซึมเข้ามาครอบครองพื้นที่ของหัวใจกระด้างทีละน้อยจนสุดท้ายก็แทบจะกลืนกินเอาไว้ทั้งหมด
เขาจำได้ว่าไม่เคยลุกขึ้นมานั่งมองผู้หญิง
